Charakterystyka uzbrojenia FA-50 – część 3

To trzecia część serii poświęconej charakterystyce uzbrojenia samolotu FA-50. Dziś dowiedzą się Państwo o bombach kasetowych CBU-105, MK 20 Rockeye II, systemie strzelań AGTS-36 oraz wyrzutni rakiet niekierowanych LAU-3. Podobnie jak druga część, ta również dotyczy uzbrojenia wersji Block 10. Grafikę, dzięki której można wyobrazić sobie rozmieszczenie amunicji na poszczególnych węzłach przedstawiono w pierwszej części.

Bomba kasetowa CBU-105

CBU-105 to amerykańska, precyzyjna bomba kasetowa. Jej przeznaczeniem jest przede wszystkim niszczenie celów opancerzonych przeciwnika. Opracowano ją na podstawie bomby CBU-97 o wagomiarze  450 kg. Jej system naprowadzania dodatkowo koryguje na bieżąco wpływ wiatru. Po zrzuceniu ze statku powietrznego i namierzeniu celu uwalnia 10 pocisków BLU-108 stanowiących subamunicję. Co więcej każdy z nich posiada specjalny spadochron hamujący, który pozwala na ich pionowe opadanie. Poza tym BLU-108 posiadają głowicę kumulacyjną. Pojedynczy pocisk waży 3,4 kg i ma średnicę 12,7 cm. Bomby tego typu są na wyposażeniu statków powietrznych takich jak F-15E czy F-16. Zostały one użyte bojowo na przykład podczas II wojny w Zatoce.

Bomba kasetowa MK 20 Rockeye II

To amerykańska, przeciwpancerna, swobodnie opadającą bomba kasetowa. Znana również jako CBU-100. Jej masa wynosi około 220 kg i przenosi do 247 pocisków subamunicji (Mk. 118 Mod. 1). Jest to konstrukcja wielokrotnie modernizowana i rozwijana – pierwsze jej egzemplarze powstały w roku 1967, a produkowana jest do dziś. Z dobrej strony pokazała się w boju, sprawdzając się na przykład w wojnie w Wietnamie oraz I wojnie w Zatoce.

System strzelań do celów powietrznych AGTS-36

Jego pełna nazwa to Aerial Gunnery Target System. Jest to element nie będący stricte uzbrojeniem. Przez pilotów nazywany „rękawem”. Jest to cel holowany do strzelań szkolnych. Obecnie w Polsce nie istnieją podobne rozwiązania. Co więcej, Eskadry holownicze już nie funkcjonują. Ostatnią z nich w Polsce rozformowano w 1999 roku. Ostatnie strzelania do „rękawów” w naszym kraju odbyły się wiele lat temu, do rozwiniętego na linie rękawu holowanego przez samoloty Ił-28 strzelały wówczas MiG-15 i 17.

Wyrzutnia rakiet niekierowanych LAU-3

Jest to wyrzutnia do strzelania niekierowanymi rakietami kalibru 70 mm. Pierwotnie były to rakiety Mk. 4 Folding – Fin Aerial Rocket (FFAR), znane też jako „The Mighty Mouse” (‘Potężna Mysz’), których można było zabrać 19. Były one wykorzystywane zarówno jako rakiety powietrze – powietrze (do tych celów były oryginalnie zaprojektowane), jak i powietrze – ziemia. W toku produkcji powstało kilka wariantów wyrzutni, m. in. podstawowa – LAU-3, a także wyrzutnia do strzelania ogniem pojedynczym oraz salwowym – LAU-3 C/A.

Z uwagi na duży rozrzut oraz niską celność rakiet FFAR zastąpiły je wykorzystywane jako podstawowy, niekierowany element uzbrojenia FA-50 rakiety Hydra 70. Te także znalazły zastosowanie jako rakiety powietrze – ziemia i podobnie jak poprzednik mają kaliber 70 mm. Napędza je silnik Mk 66 na paliwo stałe, który rozpędza je do prędkości 2660 km/h. Poza silnikiem w ich skład wchodzą trzy składane, aluminiowe stateczniki oraz głowica bojowa z zapalnikiem. Długość rakiety wynosi 1,06 m, a rozpiętość 18,6 cm. Masa startowa (bez głowicy) to 6,2 kg, natomiast sama głowica waży około 4,5 kg. Zasięg skuteczny wynosi 8 km, natomiast maksymalny 10,5 km.

Kolejne artykuły dotyczące uzbrojenia FA-50 poświęcone będą wersji Block 20, czyli docelowej polskich FA-50. Opisane zostaną pociski AIM-120 AMRAAM oraz Brimstone.

Pozostałe artykuły z serii:

• część pierwsza
• część druga

Źródła:
1. https://defencyclopedia.com/2015/06/12/cbu-105-sensor-fuzed-weapon-usafs-ultimate-tank-buster/
2. https://free3d.com/3d-model/aircraft-bomb-mk-20-rockeye-ii-with-m118-bomb-8124.html
3. https://meggittdefense.com/product/agts-36-aerial-gunnery-target-system/
4. https://www.ima-usa.com/products/original-u-s-vietnam-war-lau-3-rocket-launcher-inert
5. https://pl.wikipedia.org/wiki/Hydra_70#/media/Plik:Hydra_70_01.jpg