Korea Aerospace Industries na DX2022 – część 2

W poprzednim artykule poruszony został temat koreańskich, wrześniowych targów obronnych DX2022. Jednym z ważniejszych wystawców był producent zakupionych przez Polskę samolotów FA-50, czyli Korea Aerospace Industries. Niemniej poza samym FA-50 producent zaprezentował więcej ciekawych rozwiązań. Zostały one pokrótce przybliżone i opisane w tym artykule, przedstawiono również ich charakterystykę. Samolotu FA-50 nie przybliżymy Państwu tym razem, ponieważ w innych artykułach przekazaliśmy więcej, aniżeli krótką jego charakterystykę.

Wielozadaniowy samolot bojowy KF-21 Boramae

Jest to prototypowy wielozadaniowy samolot bojowy produkcji Korea Aerospace Industries. Powstaje we współpracy koreańsko – indonezyjskiej. Konstrukcja ta ma swój początek wiele lat temu i jest nieustannie rozwijana. Zamiar wybudowania samolotu ogłosił prezydent Korei Południowej Kim Dae-jung w roku 2001. Docelowo ma on zastąpić wykorzystywane obecnie samoloty amerykańskiej produkcji: McDonnell Douglas F-4 Phantom II oraz Northrop F-5E/F Tiger II. Projekt otrzymał nazwę KF-X (Korean Fighter eXperimental), współczesną nazwę Boramae można przetłumaczyć jako 'młody jastrząb’. Co więcej samolot został już oblatany, miało to miejsce 19 lipca 2022 roku.

Według naszej najlepszej wiedzy, do napędu mają być wykorzystane 2 turboodrzutowe silniki dwuprzepływowe General Electric F414-GE-400K o ciągu 57,8 kN, a z dopalaniem 97,9 kN każdy (dla porównania ciąg silnika General Electric F404 zamontowanego na samolocie FA-50 wynosi 78,7 kN z dopalaniem, a więc łącznie ponad 2,5 raza mniej). Maksymalny zasięg samolotu będzie wynosił niespełna 2900 km, a maksymalna prędkość ok. 2300 km/h. Maksymalna masa startowa to 56 400 funtów (ok. 25 500 kg), a udźwig 17 000 funtów (ok. 7 700 kg). Gabarytowe wymiary samolotu przedstawiono na rysunku poniżej.

Korea Aerospace Industries przedstawia samolot KF-21 jako samolot o wysokiej efektywności bojowej, zwiększonej przeżywalności oraz wysokiej manewrowości. Powstanie w wersji zarówno jedno-, jak i dwumiejscowej. Zostanie wyposażony w radar AESA (Active Electronically Scanned Array) – radar z aktywnym elektronicznym skanowaniem fazowym, a także zaawansowaną awionikę. Jej głównymi dostawcami będą Hanwha Systems (system IRST, optyczny zasobnik celowniczy i wielofunkcyjny wyświetlacz MFD) oraz LIG Nex1 (łącze danych, radiostacja, komputer misji, system zarządzania danymi, komputer sterowania lotem, a także systemy komunikacji, nawigacji i identyfikacji).

Uzbrojenie KF-21

Będzie on miał 10 węzłów uzbrojenia i wykorzystywał zaawansowane uzbrojenie precyzyjne. Głównym kierowanym uzbrojeniem rakietowym klasy powietrze – powietrze w wersji Block 1 mają być pociski MBDA Meteor, IRIS-T, AIM-120 AMRAAM oraz AIM-9X Sidewinder, powietrze – ziemia AGM-65 Maverick oraz przeciwokrętowe AGM-84 Harpoon. Wykorzystywana ma być również szeroka gama bomb, między innymi: CBU-87, CBU-97, GBU-39, Mk 81, Mk 82, Mk 83, Mk 84 oraz precyzyjne GBU-54/56 LJDAM, GBU-12 Paveway II i JDAM. Pojawiają się również propozycje integracji z pociskami MBDA SPEAR (w tym wersją do walki elektronicznej SPEAR-EW) typu powietrze – powierzchnia, pociskiem manewrującym Taurus KEPD 350 oraz południowokoreańskimi bombami szybującymi KGGB. Wersja Block 2 zakłada zwiększenie właściwości stealth samolotu oraz zastosowanie wewnątrzkadłubowej komory na uzbrojenie. Uzbrojenie strzeleckie stanowić będzie działko M61 Vulcan, które znalazło swoje zastosowanie między innymi na wykorzystywanym w Polsce samolocie F-16.

KF-21N

Jest to pokładowa wersja samolotu KF-21 Boramae. Na targach DX2022 była premierową niespodzianką. Od wielu lat Korea Południowa pracuje nad lotniskowcem w ramach programu CVX. Samoloty tego typu znajdują zastosowanie na pełnowymiarowych lotniskowcach, z długim pokładem lotniczym z uwagi na to, że są samolotami konwencjonalnego startu i lądowania. Jest to swojego rodzaju nowość, ponieważ do tej pory strona koreańska zainteresowana była amerykańskimi Lockheed Martin F-35 w wersji B, a więc w wersji umożliwiającej skrócony start i pionowe lądowanie (STOVL – Short Take-Off and Vertical Landing).

Na ten moment nie da się powiedzieć nic o ewentualnym uzbrojeniu bądź awionice KF-21N. Można natomiast przypuszczać, że będzie tożsamy z wersją KF-21. Między wersjami występują natomiast zmiany w wyglądzie. Przede wszystkim końcówki skrzydeł mają być składane, tak aby oszczędzić miejsce na lotniskowcu. Ponadto ma on posiadać hak wspomagający lądowanie. Płatowiec ma mieć 17,1 m długości, 12,3 m rozpiętości i 5,2 m wysokości. Zmianie ulegnie powierzchnia płatowca, będzie o 30% większa względem pierwotnego modelu. Zarówno napęd, jak i masa startowa oraz udźwig pozostaną identyczne jak w przypadku KF-21.

Wielozadaniowy samolot transportowy MC-X

Obok KF-21N druga premiera na targach DX2022. To pierwszy w historii Korea Aerospace Industries samolot transportowy. Co więcej, koreańskie plany zakładają, że zastąpi C-130 Hercules, aktualnie wykorzystywane przez ROKAF. Planuje się, że budowa prototypu i jego oblot potrwa 7-9 lat, więc ewentualnych wyników możemy spodziewać się ok. 2030 roku. Produkcja seryjna ma ruszyć około roku 2035. MC-X charakteryzuje się charakterystycznym, jak dla samolotu transportowego układem aerodynamicznym. Jest to górnopłat z usterzeniem ogonowym w układzie litery T (tzw. 'T-tail’). Według samego KAI bryła kadłuba wzorowana jest na kształcie orki – co widać po jego malowaniu.

MC-X ma mieć 2 silniki o ciągu 133 kN każdy. Maksymalna prędkość ma wynosić ok. 920 km/h. Długość samolotu ma wynieść 40,3 m, rozpiętość skrzydeł 41,1 m, a wysokość 13,5 m. Maksymalna masa startowa to 92 000 kg, natomiast maksymalny udźwig to 30 000 kg. Zasięg można oszacować na około 7000 km. Docelowo będzie można go wykorzystać do przewozu 120 żołnierzy lub 80 spadochroniarzy.

Rodzina śmigłowców KUH-1 Surion

Korea Aerospace Industries od dłuższego czasu rozwija także rodzinę śmigłowców (pierwszy lot 10 marca 2010, oficjalne wprowadzenie 22 maja 2013). Oparte one są o KUH-1, którego śmiało można określić jako platformę wyjściową. Jak dotąd na jego bazie powstały:
– KUH-1M – wersja medyczna wojskowa (MEDEVAC/CSAR – Combat Search and Rescue),
– MUH-1 – śmigłowiec morski, w wersji dla marynarki,
– KUH-1 ASW (Anti – Submarine Warfare) – proponowana wersja do zwalczania celów podwodnych, uzbrojona w torpedy i rakietowe pociski przeciwokrętowe, przeznaczona dla marynarki
– KUH-1E (prezentowany na DX2022) – wersja eksportowa,
– KUH-1P (prezentowany na DX2022) – wersja dla służb porządku publicznego (np. policja),
– KUH-1CG (prezentowany na DX2022)- wersja dla straży przybrzeżnej,
– KUH-1FS – wersja dla straży pożarnej, SAR oraz straży leśnej (użytkownikiem jest Korea Forest Service – KFS),
– KUH-1EM – wersja medyczna (cywilna), dla straży pożarnej oraz SAR.

KUH-1

Wersja podstawowa – KUH-1 to śmigłowiec zasilany dwoma turbowałowymi silnikami T700-701K o mocy 1855 KM każdy. Wyposażony jest w system FADEC (Full Authority Digital Engine Control), który umożliwia redukcję obciążenia silnika, poprawia osiągi poprzez odpowiednie sterowanie mocą silników. Posiada zaawansowaną awionikę w wersji Glass Cockpit, autopilota, MPS (system planowania misji – Mission Planning System) oraz IDMC (Digital Map Computer), a także system FLIR. Jest dobrze przygotowany do lotów w trudnych warunkach pogodowych. Wytrzymuje nawet ponad 35 węzłów wiatru, uskoki wiatru, a także posiada systemy odladzania i przeciwoblodzeniowy. Płatowiec charakteryzuje się wysoką wytrzymałością, a sam śmigłowiec posiada system HUMS (Health and Usage Monitoring System). Mianem tym określamy system, który wykorzystuje różnego rodzaju techniki gromadzenia i analizy danych w celu zapewnienia dostępności, niezawodności i bezpieczeństwa statku powietrznego.

Jego maksymalna prędkość to 146 węzłów, maksymalna masa startowa to 19 200 funtów (ok. 8700 kg). Może zabrać na pokład 13 osób (wliczając 2 pilotów). Posiada także karabiny maszynowe kal. 7,62 mm.

Przejdźmy teraz do wersji przedstawionych podczas samych targów DX2022.

KUH-1E

Jak wcześniej wspomniano, wersja KUH-1E to wersja śmigłowca przeznaczona głównie na eksport. Jej wymiary gabarytowe zbieżne są z wymiarami jakie posiada KUH-1, przedstawiono je we wcześniejszej części artykułu. Posiada również takie same silniki wraz z systemem FADEC. Wyposażono go w zaawansowaną awionikę Garmin G5000H opartą na 12 calowym wyświetlaczu MFD (Multi – Function Display). Posiada zdublowany system architektury awionicznej z odbiornikiem systemu GNSS, radiowysokościomierzem oraz radiostacją. Jego autopilot jest 4 kanałowy (pełna stabilizacja w zakresie kątów pochylenia, przechylenia, odchylenia oraz sterowanie mocą silnika). Co więcej umożliwia podejścia do lądowania. Może wziąć na pokład więcej osób niż pierwotna wersja – 18, zamiast 13.

KUH-1P

Jest to wersja dla sił porządku publicznego, przede wszystkim policji o czym świadczy jego malowanie. Wykorzystywany jest między innymi przez koreańską policje. W związku z tym posiada specjalistyczne wyposażenie, takie jak kamery (EO/IR – Electro – Optical/Infra – Red – kamery wykorzystujące podczerwień) oraz systemy transmisji wideo (WVTS – Video Datalink). Ponadto posiada reflektor (szperacz), głośniki oraz wyciągarkę.

Masa startowa jest zbieżna z poprzednimi wersjami, prędkość maksymalna wynosi 152 węzły, a na pokład jest w stanie wziąć 14 osób (wliczając 2 pilotów).

KUH-1CG

KUH-1CG to wersja KUH-1 przeznaczona przede wszystkim dla straży przybrzeżnej do zadań SAR (Search and Rescue – poszukiwania i ratownictwa). W Polsce nie funkcjonuje co prawda straż przybrzeżna, natomiast różnego rodzaju akcje o charakterze poszukiwania i ratownictwa na morzu prowadzi Marynarka Wojenna RP. Wykorzystuje przede wszystkim śmigłowce W-3 (w wersji WARM), a także Mi-14 (w najbliższym czasie wyjdą im resursy – przeznaczone do zastąpienia przez AW-101), stacjonujące w 43. oraz 44. Bazie Lotnictwa Morskiego (odpowiednio Gdynia i Darłowo). Niemniej KUH-1CG mógłby zastąpić na przykład śmigłowce W-3. Może być również wykorzystywany do zadań monitoringu ekologicznego. Tego typu zadania są obecnie wykonywane przez samoloty An-28E Bryza w ramach 44. Bazy Lotnictwa Morskiego.

Sam śmigłowiec jest wyposażony w specjalne radary, a także system AIS (Automatic Identification System) umożliwiający automatyczną identyfikację jednostek pływających. Podobnie jak wersja policyjna posiada wyciągarkę. Z uwagi na trudne warunki morskie powodujące korozję został wyposażony w odpowiednie systemy, a także pomalowano go specjalnym lakierem. Jego prędkość maksymalna wynosi 133 węzły. Zarówno maksymalna masa startowa, jak i wymiary gabarytowe są zbieżne z poprzednimi wersjami. Posiada również takie same silniki. Na pokład może wziąć 14 osób, wliczając w to dwóch pilotów.

Bez dwóch zdań można stwierdzić, że targi, takie jak DX są świetną okazją do zaprezentowania i zareklamowania sprzętu, nie tylko tego wojskowego. Uważam, że Korea Aerospace Industries zdecydowanie wykorzystały swoją szansę. Artykuł ten miał za zadanie pokazać, że KAI produkuje nie tylko samoloty FA-50, ale również inne, bardzo interesujące platformy. Mając na uwadze ostatnie zakupy polskiego Ministerstwa Obrony Narodowej, można spodziewać się, że nie będzie to koniec współpracy polsko – koreańskiej. Kto wie, być może za kilkanaście lat w Polsce pojawi się, któraś z opisanych maszyn?

Źródła:
1. https://www.koreaaero.com/EN/Business/KF21.aspx
2. https://www.koreaaero.com/EN/Business/KUH1.aspx